Współczesne poszukiwania twórczej integracji różnych podejść w psychoterapii zakładają trafny i elastyczny dobór strategii i procedur terapeutycznych do indywidualności oraz specyfiki problemów pacjenta wraz z zaangażowaniem go w pracę nad osobistą zmianą.
Psychoterapia w ujęciu integracyjnym szeroko czerpie z idei psychoterapii humanistycznej, która w centrum stawia człowieka wraz z jego potrzebami. Sięganie do źródeł humanistycznie zorientowanej terapii oznacza budowanie otwartej i empatycznej relacji terapeutycznej, a także rozwijanie w pacjencie znaczenia samoświadomości i akceptacji siebie, zwiększania zdolności dokonywania przez niego autonomicznych wyborów, dążenia do realizacji osobistych celów i wartości oraz bardziej przyjaznego kontaktowania się z samym sobą. Psychoterapia integracyjna korzysta z dorobku nurtu poznawczo-behawioralnego, dla którego istotna jest możliwość identyfikacji i modyfikacji automatyzmów w myśleniu, w sposób negatywny oddziałujących na sferę emocjonalną i obszar zachowań pacjenta, wraz ze strategiami konstruktywnego rozwiązywania przez niego problemów oraz trenowania nowych i pożądanych zachowań czy umiejętności. W praktyce integrującej osiągnięcia tradycyjnych szkół w psychoterapii uwzględnia się ponadto wkład psychoterapii psychodynamicznej, a dokładniej zwraca się uwagę na rolę jaką w dorosłym życiu pacjenta pełnią ślady traumatycznych doświadczeń z dzieciństwa, a także na obecność w psychice, ukształtowanych w relacjach z ważnymi osobami z przeszłości, schematów wpływających zaburzająco lub destrukcyjnie na aktualne kontakty z samym sobą i innymi ludźmi.
Pomagam osobom doświadczającym chronicznych trudności emocjonalnych i borykającym się z różnymi problemami osobistymi. Specjalizuję się w pracy terapeutycznej z Dorosłymi Dziećmi Alkoholików (DDA).